Hulpgroep BORDERLINE Slachtoffers

 

GASTENBOEK EN VERHALEN...

Wij bieden op deze website een Gastenboek aan dat openstaat voor iedereen die in zijn/haar leven te maken heeft met een Borderline patiënt of aanverwante persoonlijkheidsstoornis en in het gastenboek hier graag iets over kwijt wil.

DIT GASTENBOEK IS NIET BEDOELD VOOR MENSEN MET EEN STOORNIS. 

Je hart luchten betekent echter niet schelden, slecht woordgebruik, dreigen of ander ongepast woordgebruik (veelal tegen de Borderline patiënt in een relatie). Probeer het netjes, kort, rustig en verstandig te houden in het Gastenboek. Ongepast woordgebruik wordt door ons verwijderd. 

Verder houden we ons vast aan de stelregel dat elk slachtoffer meteen bij de groep hoort na het moment van inschrijving als lid van onze vereniging en wij proberen veiligheid en rust te bieden om zo veel mogelijk slachtoffers het vertrouwen te geven om lid te worden en eventueel aanwezig te zijn op ledenavonden en bijeenkomsten zodat we elkaar kunnen helpen en ondersteunen.

Veelal zullen slachtoffers  partners zijn binnen een (gewezen) relatie. Maar ook kinderen, familieleden, vrienden en kennissen van Borderline patiënten kunnen slachtoffer zijn en ook hen verwelkomen we van harte en we hopen onze bijdrage te kunnen leveren door onze kennis over de verschillende belevingswerelden van de Borderline patiënt en de "gewone mens" met u te delen.

Wij hopen u te mogen begroeten in ons gastenboek! 


.

 

Gastenboek

42 berichten op 3 pagina's
stephie vdv
11-02-19 18:09:33
hallo allemaal, ik ben 23jaar en zelf heb ik sinds een klein jaar de diagnose gekregen van Borderline.

het was toen voor mij een hele opluchting, ik had al jaren het gevoel dat mijn manier van doen naar mezelf ( automutilatie ) en naar anderen alles behalve correct was. woedeaanvallen, crisisen ( huilbuien om U tegen te zeggen) dan ineens intens gelukkig naar depressief en omgekeerd, elke minuut van de dag zaten we met de vraag hoe mijn humeur ging zijn. omdat ik jaren met een depressie sukkelde en hierdoor heel diep gezakt was, heb ik mij nov. 2017 laten opnemen voor de 1e keer. deze ervaring heeft me heel goed gedaan omdat daar heeel duidelijk werd hoe vast mijn masker zat, na een reeks testen kwam er de uitslag ~borderline~
ik had er al van gehoord omdat ik een aantal vrienden heb die er ook met leven.
1feb. 2018 ben ik voor 7maanden in opname gegaan, tijdens deze periode heb ik DGT aangeleerd dialectischegedragsther­apie,­ voor zij die met borderline moeten leven een echte aanrader!! DGT heeft mij met mn emoties leren omgaan, leren opkomen voor mezelf en mijn impulsief gedrag te verminderen, ook het automutileren is er afgeleerd!
sinds mijn opname is er een hele nieuwe wereld open gegaan, ik leef graag, ik werk, ik geniet en ben oprecht gelukkig, ook is het behouden van relaties een stuk gemakkelijker geworden waardoor ik nu ook totaal anders in een relatie sta, ik ben niet meer die onderdanige ja-knikkende vriendin die alles doet wat je verwacht, nee dat is verleden tijd! ik kan op een aangename respectvolle manier een probleem aanbrengen zonder een woedeaanval te krijgen en mezelf hierdoor pijn doen. ik zie mijn afgelopen jaar als een 2e kans die ze mij gegeven hebben. en daarvoor ben ik mijn beste vriendin de persoon die me verplichte in opname te gaan heel dankbaar voor.

mensen met borderline zijn niet RAAR of GEK! ze zijn gevoeliger dan anderen, denken op een andere manier en hierdoor botsen ze vaak ongewild met hun dierbare.


dankjewel voor het lezen,
s. vdv ~belgië~
Dominique Vernimmen
25-11-18 13:16:53
De Britse internetvriendin van onze zoon heeft borderline!
Vier jaar geleden is ze in België aangekomen, en niet meer weggegaan. Wij kenden haar niet, wisten niets over haar, enkel de verschrikkelijke verhalen die ze ons vertelde over verkrachting, misbruik, gewelddadige vader, moeder bij een sekte etc....Daar wij een heerlijke familie hebben, werd zij met open armen opgenomen. Mijn man en ik hadden enorm medelijden met haar. We zorgden voor haar als was ze ons eigen dochter, (ik (moeder) werd enorm gemanipuleerd). Onze zoon zorgde ervoor dat zij naar een psychiater kon, ze werd verschillende malen opgenomen in de psychiatrie gelukkig heeft hij via zijn werk een hospitalisatieverzekeri­ng,­ die nu moeilijk beginnen te doen. Ze hebben eerst bij ons in een kleine caravan gewoond, nadien konden ze een huis huren van een tante, later is mijn moeder gestorven, toen konden ze in haar huis wonen. De zoon had ook een mooi som geërfd van zijn grootmoeder, na een jaar was het op, ze is ook nog koopziek. Daar de vriendin nooit heeft gepoetst, opgeruimd etc..zelfs geen eten maakte, hebben we in die 2 huizen een vieze puinhoop gevonden. Onze zoon werd steeds zwakker en zwakker, tot we beslist hebben een grote stacaravan in onze tuin te zetten, zodat hij dicht bij ons was, en elke dag goed kon eten. Hij is verzwakt, voelt zich minderwaardig, beweert dat hij geen goede jeugd had, is nu zelf naar een psycholoog aan het gaan. Ik heb zijn beste vriend hierover aangesproken, onze zoon was een gelukkige jongen vroeger. Deze lelijke gedachten worden hem door haar ingefluisterd ! Zij manipuleert hem, heeft al een zelfmoordpoging gedaan (een half uur voor hij naar huis komt van zijn werk, pillen innemen), ze hoort stemmen, bekrast haar armen. Hij is als het ware verslaafd aan haar, wij lopen op eierschalen. Onze hele familie lijd hieronder
Ik wil haar op een kanon zetten en naar de maan schieten!!!!!
T.W. T.W. Huisman
14-11-18 04:35:50
Bij kwetsende opmerkingen geen emotionele respons geven, en geen munitie en scherpe grenzen stellen. Niet binnen laten. Afspreken in openbare ruimten. mensen die scherpere grenzen hanteren gaan zij uit de weg. vallen op the nice guys hero"s die wel eens te veel pleasen. Ze behandelen hun partner als een vervangbare portemonnee oftewel a disposible wallet and doormat. Vaders ouden hun zonen moeten inlichten over de gevaren van borderline daar zij dan kunnen voorkomen om aan het kruis te hangen en rommel aan hun handen krijgen. Het begint bij lovebombing en iemand op een voetstuk plaatsen maar zodra het gevoel van verlating in hun opkomt en dat kan ieder moment gebeuren dan kan de devaluatiefase aanbreken waarbij men alles kan verwachten. De relatie is vaak promisque. Ze zeggen dat als zij ouder worden dat zij dan bezadigder worden en tam. De hulpverlening zou geen misbruik niet mogen toestaan maar gezien ze goed toneel kunnen spelen weet die het ook niet waar men aan toe is. Het is wel zaak dat zo"n hulpverlener grenzen stelt tegen dat misbruik. Soms werd men ook wel eens met dwangopname opgenomen en had de bovenarmen met sigarettenpeuken uitgedrukt en hun woedeaanval was scary en sarcastische kwetsende opmerkingen maken. Het schijnt dat sommigen hun hele leven doorgaan met dit misbruik. .
Tio Tio Huisman
14-11-18 03:32:21
Paul Elam en Dr. Tare Palmatier hebben ook een boek geschreven over vrouwen met borderline in een relatie tot een man en het misbruik dat er kan plaatsvinden in een relatie. Het boek heet Say goodbye to crazy. Het gaat over zijn gekke ex die hem maar niet met rust kan laten en hoe daar een evenwicht in te vinden en wat te doen in zo"n relatie met een borderline ex. Er worden ook filmpjes op you tube getoond How to spot a borderliner from a mile away. Nooit gedacht dat Borderline zo gevaarlijk kon zijn in de omgang en in een relatie. Het schenkt volop aandacht aan de slachtoffers die er mee te maken hebben gehad in de relatie met hun ex partner en hoe je gezondheid te sparen door tips. het beste is om het te voorkomen en hoe ze te herkennen en waar ze toe in staat zijn. In de devaluatiefase waar in hun verlating wordt getriggert kunnen zij de grond onder je voeten haten en dan van alles doen. Misbruik valse beschuldigingen het doden van een hond van de partner of ex en geld van de creditcard afnemen en van achteren met een stiletto achter je kan staan en achter het stuur bij het opkomen van het gevoel van verlating kunnen ze je overrijden of laten verongelukken. na een paar jaar voel je wanhoopsgedachten en zou dan niet de eerste en de laatste zijn die een wanhoopsdaad zou doen omdat het zo slopend is. Soms hebben kennissen het af laten weten van iemand die er een relatie mee heeft. Er zijn sommigen die zelfs geen auto hebben om in te slapen en kapot en gebroken zijn na in zo"n relatie te zijn geweest. Automutilatie is een soort emotionele chantage. Ze leven met een hoog gesexualiseerde persona en dragen pancake make up excessief make up gebruik en skinsprayed skin tight kleding aan. Borderline vrouwen zijn gevaarlijk en zegt er beter bij weg te blijven net zo goed als je pedofielen methverslaafden en pyromanen niet toelaat in je leven zou je ook mensen met borderline niet toe moeten laten tot je dagelijkse leven. Onbehandeld zijn ze gevaarlijk maar soms enableen hulpverleners en politie en justitie hun ook. . .
Jort Schipper
30-10-18 02:31:50
Zoals ik een aantal pagina's heb gelezen lijkt het hier meer om een antisociale persoonlijkheidsstoorni­s (DSM 5) te gaan dan om borderline.
Denise
27-10-18 00:31:36
Wat een oprechte geruststelling deze website... Ik dacht dat ik langzaamaan gek werd. Ik werd het eigenlijk ook.. Al twee jaar zijn wij uit elkaar. Ik deed alles om de "goede vrede" te bewaren voor onze dochter. Ik heb mijzelf aan de kant gezet om escalaties te voorkomen en ik was er serieus ook nog trots op. Dat ik ondanks de verknipte situatie een stabiel thuisfront in mijn huis kon handhaven voor onze dochter. En in de weekenden veelal papa (borderline/ narcist) opzocht om gezamenlijke activiteiten te ondernemen. Mijn dochters belang stond voorop in deze. Immers wilde ik niet dat zij dezelfde jeugdtraumas op zou lopen als haar vader. Haar vader deed echter geen enkele moeite en ik gaf klaarblijkelijk teveel kado en te weinig grenzen aan. Ik ging letterlijk gebukt aan het alleenstaande ouderschap (en onbegrip vanuit familie) met daarnaast de "zorg" over een onstabiele vader. Maar eigenlijk heb ik het zelf in leven gehouden... Het veranderde niet. Ik had steeds de stille hoop dat ik binnenkort echt wel een keer mijn dochter een weekendje bij papa kon laten logeren, zodat ik zelf even kon bijtanken. Hij misbruikte precies dat lijntje, die onzekerheid van mij, om haar achter te laten, om zodoende mij te kunnen "claimen". Totdat ik geheel onverwachts en niet gepland (!) na twee jaar een nieuwe man op mijn pad kreeg. Mijn eerste gedachte was rennen! Ik voelde een vonk maar ik vertrouw totaal niet meer op mijn eigen gevoel of oordeel. Ik ging het uit de weg maar het kwam toch terug. Ik zie mijn dochter opleven van de welverdiende aandacht die ik behoor te krijgen. Ik vind het moeilijk, zo moeilijk. Dit aangaan betekent de beerput van mijn borderline ex opentrekken. De beerput waarvan ik bang was van de diepte, de onuitputtelijkheid, en de destructie. Tegelijkertijd leef ik op van de liefde maar de zwaartekracht van mijn ex weegt immens zwaar. Toen ik alle lijntjes verbrak liet hij zich opnemen wegens doodwens. Ik heb werkelijk alle GGZ hulplijnen proberen in te schakelen, zonder succes. Its my own battle..
Danny Van Strien
23-08-18 01:34:29
Ik heb de ziekte.s Asperger Autisme Schizofrenie en Borderline toegewezen gekregen van Psychiaters en psychologen daardoor kan ik nooit meer werken en een maatschappelijke loopbaan opbouwen want politie en justitie hebben mij kapot gemaakt door mij van traject naar traject te plaatsen in
Melissant en Rotterdam Zuid het komt door hun schuld nooit meer goed met mij
In het leven ik zal dat moeten accepteren
Eigenlijk zouden ze me extra moeten betalen want door hun schuld heb ik dat opgelopen in mijn leven
Iris Folkers
20-07-18 15:03:18
Is dit werkelijkheid? blijf ik me afvragen. Mijn moeder, haar zusje (zelfmoord) en mijn broertje (heroine/zwerven) waren bi-polair, allemaal in andere vorm. Schichzo, manisch en bordeline. De vader van mijn zoon is bordeliner en woont begeleid, na een zelfmoordpoging, coma 1week. Kind was toen 4 jaar.
Door de belasting in mijn leven, altijd zorg geven aan moeder en broertje, heb ik de diagnose ptss aangaande vroege jeugdtrauma"s, maar altijd gelukkig semi-normaal kunnen functioneren. Mijn kind is met 1215 gram ter wereld gekomen, als prematuur, is altijd wat anders geweest dan anderen. Ik dacht dat dit de oorzaak was van zijn gedrag. I.s.m. o.a. school en psychiatrische hulp, en een opvoeding op maat, is hij ver gekomen. Hij heeft geen diagnose en wil dat ook niet.
Sinds een jaar is de relatie van mijn zoon uit (4 jaar) en is hij helemaal van het pad geraakt. Alcohol, drugs, anabole steroiden spelen hierin helaas ook een rol. Hij laat zich door verkeerde vrienden van alles op de mouw spelden, vrienden die hij voorheen had wil hij niet meer kennen. En erger nog mij ook niet meer. Inmiddels noemt hij me bij mn voornaam i.p.v. mam. Hij trekt een destructief pad over zijn leven. Ik kan het als moeder bijna niet meer aanzien. En weet zeker dat een persoonlijkheidstoornis de oorzaak van al dit leed is. Ook gezien de familie geschiedenis.
Sinds 1,5 maand heb ik tijdelijk bij hem gewoond, nu heeft hij vandaag al mijn spullen op de openbare weg gezet. Ben er zo stuk van, hoeveel verdriet kun je dragen als mens en als moeder.
Ik wil nooit meer mensen om me heen met een persoonlijkheidstoornis als bordeline want dat breekt mijn persoonlijheid af.
Een ieder sterkte en fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon.
Sophie66 van beek
02-04-18 21:58:29
Ik ben 51 jaar en dochter van een borderliner.
Mijn moeder is een lieve gecompliceerdere vrouw, nu zij wat ouder is zijn de scherpe kantjes er af en is zij niet zo destructief meer.
Onnodig om te zeggen dat ik het een en ander heb meegemaakt en een aantal trauma’s tijdens mijn jeugd heb opgelopen. Vooral de suïcide pogingen van mijn moeder hebben diepe sporen achtergelaten. Doordat mijn moeder psychisch niet echt goed in staat is geweest om twee kinderen op te voeden, zijn mijn zusje en ik emotioneel verwaarloosd en ook mishandeld.
Het heeft jaren geduurd voordat ik dit een plekje kon geven en moest accepteren dat mijn band met mijn moeder niet echt gelijkwaardig is maar dat ik als jong kind een verzorgende rol op mij had genomen,
Ik heb ook moeite met nee zeggen en voel mij erg verantwoordelijk.

Twee jaar geleden heb ik op aanraden van een psycholoog E.M.D.R therapie gehad om mijn trauma’s te verwerken.
Dit heeft enorm geholpen met het verwerken en inzicht krijgen in mijn eigen problematiek.
Tijdens deze emotioneel intensive periode begon ik weer op te bloeien en uit mijn isolement te komen en meer mensen op te zoeken en uit te gaan. In die tijd kwam ik een oud vriendje van mij tegen. Wij zijn in die periode een relatie aangegaan. Van af het begin begon mijn instinkt mij te waarschuwen. Hoe meer ik mijn twijfels begon te krijgen hoe harder hij zijn best deed. Maar uiteindelijk begon hij te vervallen in afhankelijk gedrag en zodra ik vragen aan hem begon te stellen kwam mijn vriend op de proppen met zijn problemen en zijn angsten. Ik dacht dat hij een depressie of een burn-out had. Wij werken allebei in de hulpverlening en hebben wij zwaar werk. Tegelijkertijd bekroop mij het gevoel dat ik gemanipuleerd werd.
Uiteindelijk is de relatie nu over en na 5 weken zonder hem ben, zie ik het opeens heel duidelijk. Hij had precies het zelfde emotionele en psychische reactie patroon als mijnmoeder.
Ik ben geen psychiater, maar wat voor label je op deze problematiek plakt, ik weet wat ik heb ondergaan met hem.
Nelly DE GOOYER
18-03-18 16:25:12
Hallo,

Ik denk dat mijn dochter ook een vorn heeft van bodeline zij ontkent het en ze is wel in behandeling geweest voor ers.Zo hecht zij mij en onthecht zij mij.
Ik heb het geluk dat zij geen drugs gebruikt enz.
Ja ik heb ook geen kontakt met haar en dat wil ik ook niet meer want ik ga er onder door.Je moet voor je eigen opkomen want het sloopt je.Ja het is soms moeilijk maar kom voor je eigen op hoe moeilijk het ook is.Door mijn verhaal hoop ik ook echt dat ik door dit verhaal soms mensen kan helpen..
Ik herken soms een verhaal wat over een komt met mijn verhaal.
Inge Bonninga
27-02-18 19:20:47
Mijn verdriet is groot. Ik ben een alleenstaande moeder en kwam ongeveer een jaar geleden achter dat mijn dochter een borderline Queen stoornis heeft.
Ze woont samen momenteel. Zolang je deed wat ze wilde dan was alles ok. Maar het uitermate gelieg zorgde ervoor dat ik stopte met naar haar pijpen dansen.
Gevolg is dat ik haar niet meer ziet of hoort. Overal geblokt ben en haar ook niet kan bellen. Inbraken op mijn FB snachts . Ik krijg meldingen gezien ik hem goed heb beveiligd. Verhalen die ze rondverteld. Ze heeft mijn ingewisseld. Haar schoonmoeder is nu alles.
Hoewel ze misbruikt is door haar vader heeft ze ook met hem weer contact gezocht. Ik heb deze weg altijd opengehouden dat is wel zo.
Waar ik mee zit is dat ik niks kan doen om haar leven anders te maken. Ik gun haar ziekte niemand.
Mijn deur blijft op een kier. Maar hoe kan ik haar het beste helpen als ze niet naar de hulpverlening wil.
Radeloos ben ik.
Jack
16-10-17 00:37:08
Goedendag. Ik had sinds kort een relatie en hoogwaarschijnlijk heeft ze bordeliner na mijn ontdekking wat er allemaal heeft afgespeeld. Ik ga maandag met ggz praten maar als ik jullie verhaal zo lees🤔😢 zij heeft na een maand weer contact gezocht en hiervoor alle contact verbroken behalve als ze iets terug eist. Op dit moment ga ik eraan ten onder. Weet het niet meer. Mensen om me heen steunen me me maar ik wil alleen haar. Weet waarschijnlijk dat ze gelijk hebben maar waarom voelt het niet zo.
Geertje ansen Akkermans
08-08-17 09:08:59
mijn ex schoondochter manipuleerd mijn man me huwelijk gaat hier door kapot en ik mag me kleinkinderen niet zien
Neo--
22-03-17 23:19:00
Toch mooi om jullie ervaringen te lezen!
Bij ons in de chat lezen we ook diverse verhalen en ervaringen.
Wellicht leuk voor de site-beheerder, linkpartner te worden?
http:­//­borderline-­kasteel.­nl/­
Bezorgde moeder Van een puber
07-03-17 14:43:37
Dankjewel voor deze site ik vermoed al jaren dat mijn dochter van 16 borderline heeft dit word naarmate dat ze pubert alleen maar erger ...zo erg dat ze momenteel in de crisisopvang zit en er word gedacht aan gedwongen opname ..ik hoop dat ze ooit haar weg vind om hiermee om te gaan ...en we een goede relatie op kunnen bouwen met hopelijk toch wat vertrouwen
Sjaak Trekhaak
03-02-17 21:49:38
Ok, dus alle mensen met BPS zijn hetzelfde? Oja, en geen hulp voor naasten? Laat me niet lachen. Bij de therapie voor BPS komt ook een systeemtherapeut kijken. Dus als je nooit hulp zou hebben gehad, is dat gewoon je eigen schuld. Had je maar mee naar die systeemtherapeut moeten gaan. Plus dat je ook zelf initiatief kan nemen door naar de huisarts te gaan, je verhaal te doen en dan wordt je verwezen naar een psycholoog of een SPV'er, simpel zat. (ja, dat gaat zo makkelijk, iets met "ervaringsdeskundige" zijn)
Opmerking:
Redactie: Wanneer je de site goed gelezen hebt dan had je kunnen lezen dat diverse keren vermeld staat "dit gaat niet op voor alle....". Met je systeemtherapeut praat je blijkbaar uit eigen ervaring. Beste Sjaak, wanneer Interpol, justitie, Jeugdzorg, talloze hulpverleners ed. betrokken zijn dan ben je wel iets verder dan je systeemtherapeut of huisarts.
Ron H.
16-01-17 22:55:24
Drie jaar geleden maakte mijn borderline vriendin voor de zoveelste keer een einde aan onze relatie. Out of the blue en ik was er totaal stuk van. Ik besloot nu echt voor mezelf te kiezen en ging in drie jaar niet meer in op pogingen van haar om contact te maken. Het ging buitengewoon goed met mij, ik werd sterker, onafhankelijker en ik kon het leven alleen aan. Toen kwam er weer een poging van haar en ik gaf eraan toe omdat ik dacht dat de tijd rijp was voor "genezing" van de ruw verbroken verbinding. Mijn insteek was vriendschap en het contact beperkte zich door mijn gestelde grenzen tot korte mails. Het was echter niet genoeg voor haar en ze gaf aan dat ze gevoelens en verlangens begon te krijgen door ons contact. Langzaam gaf ik steeds meer toe en stemde zelfs in met een ontmoeting. Toen we elkaar zagen was het als vanouds, dezelfde aantrekkingskracht en verbinding die voor liefde aangezien kon worden. Ze was erg enthousiast, wilde mij terug in haar leven, want ik was zo waardevol. Kort daarna kreeg ik een mail dat ze rust en ruimte wilde. Ik gaf haar dat uiteraard. Toen een mail met de geruststelling dat ze echt niet van plan was de deur dicht te doen. Dat vond ik fijn om te horen. Na een paar dagen radiostilte vandaag de mail dat ze alle contact verbreekt, ook het mailcontact want ik ben te aantrekkelijk voor haar. Weer een enorme klap. Ben erg boos geworden, voel me compleet verraden en ben er nu echt KLAAR mee. Ze reageert niet, maar dat zal zeker weer gebeuren. Ik ga er niet meer op in en neem de tijd om dit te verwerken. Ben bezig in een boek over bindingsangst van Stefanie Stahl dat ik iedereen kan aanraden. Ben blij dat ik even mijn verhaal kwijt kan want er is inderdaad weinig aandacht voor mensen die het slachtoffer worden van borderliners. Met dank voor het lezen en wens iedereen sterkte!
Danny van Strien
29-12-16 22:21:15
Mooie website heb zelf veel kenmerken van deze ziekte
www.­dannyvanstrien.­jimdo.­com
Cc
14-07-16 01:06:33
Mijn verhaal begint eigenlijk met een redelijk gelukkige jeugd, ondanks de vele ruzies tussen mijn ouders. Tegen mijn twaalfde merkte ik steeds meer van haar emotionele labiliteit; ze raakte bijna overspannen omdat ze 3 kinderen achtermekaar kreeg n(in totaal 5). Mijn jeugd was vanaf toen voorbij, ik moest helpen. Ik vond het op zich niet erg, maar mijn moeder begon haar frustraties steeds meer op mij af te reageren: door mijn epilepsie knipperde of draaide ik onbewust met mijn ogen als ik last had van licht of stress; ze begon me af te snauwen en zei dat ik dat niet moest doen en op een gegeven moment begon ze mij te kleineren; ik voelde me zo onzeker en klein door haar; het borrelde binnen in mij en heb het van me afgeschreven in een dagboek; ze had het gevonden en vanaf dat moment beschuldigde ze mij ervan een slechte kind te zijn en dat ik haar zou haten en vanaf toen hebben we altijd een turbulente relatie gehad. Haar stemmingswisselingen waren uitputtend. Ik kon niets met haar delen, want ze floepte het er zo uit; kon geen grapjes maken, ze nam het serieus en vatte het op als kritiek; haar dochters deden het nooit goed, maar met de jongens had ze geen problemen. Als ze iets in haar hoofd had kreeg je het er niet meer uit, ze moest het doen of kopen ondanks de financiele problemen. Maar het was altijd andermans fout, zij was het slachtoffer. Zodra ze zich bekritiseerd voelde begon ze met haar hoofd tegen de muur te bonken om zo onze medeleven te krijgen. Uiteindelijk ben ik gevlucht uit huis door op kamers te gaan omdat ik de negativiteit thuis beu was. Nu ik op mijzelf woon voel ik me veel beter. Helaas zie ik dezelfde symptomen terug bij mijn zusje van 21; zij en mijn moeder maken het leven zuur van mijn andere zusje. Gelukkig gaat zij op kamers binnenkort en heeft ze mij als steunbron. Hoe ik me heb ontwikkeld? Door de studie die ik volgde kon ik haar beter begrijpen en ben gaan werken aan mijn eigen negativiteit en onzekerheid. Maar nog steeds voel ik pijn en verdriet als ik aan die periode moet denken
Jack
22-05-16 23:11:43
Mijn verhaal,
Na ruim 5 jaar gelukkig te zijn geweest in mijn relatie met een borderliner waarbij zij wel af en toe psychische ondersteuning had, ging mijn ex naar Dallas (cursus voor haar nieuw bedrijf wat ik voor haar opgezet had). Na week komt er al een telefoontje van Visa die fraude met mijn CC vermoed gezien het vele contante geld wat gepind werd. Later terug in NL komt al snel "haar vriendje" over uit Dallas. Vanaf dag 1 gaan beiden het nachtleven in. Haar kids ziet ze amper. In oktober 2011 belt 's nachts het ziekenhuis dat ze meer dood dan levend en in coma opgenomen is vol met drugs en alcohol. Jeugdzorg wordt ingeschakeld. Even later volgt een grote politieactie omdat ze zelfmoord wil plegen en gaat ze naar gedwongen GGZ. Helaas in NL is dat allemaal van korte duur. Weer vrij gaat ze naar Roemenië en Israël (met haar "vriendje"). Ondanks dat ik alle passen etc. had geblokkeerd, verdwijnt er veel geld o.a. richting Israël. De meisjes zien hun mama amper en altijd is ze weg, op stap, in het buitenland of waar ook maar. Peperdure nota's vallen bij mij op de stoep. Wettelijk schijnt dit allemaal maar te mogen en met mijn aangiftes wordt niets gedaan. In februari 2012 presteert ze het om op een zeer valse en smerige manier de kleine meisjes te ontvoeren naar Spanje. Opnieuw wordt met mijn aangifte niets gedaan maar even later wanneer Jeugdzorg "de OTS op zak heeft" en aangifte doet, wordt Interpol ingeschakeld. In Spanje gaat ze op de vlucht en ik weet nooit waar ze zit met mijn kinderen. Ze gaat (met haar vriendje) contacten aan met zware criminelen en een ware fase van afpersing, bedreiging en terreur begint. Ik heb ruim 40 hulpinstellingen, consulaat, politie enz. enz. in die tijd benaderd voor hulp maar overal nul. Eind 2012 wordt ze gearresteerd in Spanje. Het duurt dan nog ruim anderhalf jaar voordat ik mijn meisjes weer thuis heb wonen. Ik verzorg ze alleen en we zijn gelukkig samen. Hun moeder zien ze af en toe eens. Een bizar en vreselijk ziek mens. Tot zover kort mijn drama.
Tonen: 5  10   20


Mijn moeder was een Borderline patiënt...

Ik ben een moeder van 35 jaar en leef nog elke dag met de gevolgen van de ziekte van mijn moeder. Het heeft mijn leven volledig bepaald en loopt als een rode draad door mijn bestaan. Dit omdat, zoals iedereen wel weet die met Borderline te maken heeft of heeft gehad, deze mensen stelselmatig liegen, bedriegen en anderen zwart maken om zelf daar weer aandacht uit te krijgen. Mijn moeder heeft mij regelmatig slecht gepraat om zo bijvoorbeeld van de buren medelijden te krijgen. Ze gebruikte mij, als kind, om haar eigen “gapend gat in haar gevoelsleven” te vullen.

Haar Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben.  Niet dat ik slecht ben of zo, hihihi.  Integendeel, liegen en bedriegen staan bij mij erg hoog in het vaandel. Zodra ik merk dat mensen niet eerlijk zijn dan begin ik direct te steigeren. Maar een normaal leven, als kind, was er niet bij en ik voelde mij slecht, schuldig en  minderwaardig.

Door haar (soms bizarre) acties keken mensen vaak met een scheef oog naar mij. Dit ook omdat anderen aan de buitenkant niet kunnen zien wanneer iemand de Borderline stoornis heeft en men deze mensen ook gewoon op hun woord gelooft.
Een eigen persoonlijkheid heb ik, als kind, nooit kunnen ontwikkelen en  had ik niet. Ik liep als meisje van 10 jaar altijd gebogen naar de grond te kijken en maakte mij zo klein mogelijk.

Ik schaamde mij voor mijn moeder en wist niet of mensen mij nog wel mochten want ik was toch “dat verschrikkelijke kind”.

Doordat mijn moeder Borderliner was, heb ik nooit een basis opvoeding gehad. Dit speelt je hele verdere leven een rol en draag je feitelijk dagelijks mee.   
In mijn pubertijd werd ik hierdoor opstandig wat er weer toe leidde dat mijn moeder nog ergere dingen over mij begon te verzinnen om mij naar beneden te halen zodat mensen mij als een verschrikkelijk kind gingen zien. Dit maakt dat ik mij erg minderwaardig voelde en tot nu toe snel in de verdediging schiet.  Mijn hele leven, als kind, draaide altijd om mijn moeder, haar stemming en haar zin. Een bestaan als kind had ik zelf niet…..

Ik heb sinds 7 jaar geen contact meer met mijn moeder en is er eindelijk rust in mijn leven gekomen. Nu ik ouder word en veel streken van haar heb overleefd, snap ik niet waarom ik niet eerder het contact met haar heb verbroken,
Ja, het blijft je moeder maar ik kan mij niet bedenken in welk opzicht. Ik kom dus uit een gezin waar geen liefde werd gegeven, er nooit een knuffel voor mij geweest is of iemand die tegen mij zei “ik hou van jou”. Mijn vader was er ook niet om de situatie op te vangen. Waarschijnlijk werd hij zelf ook “gek” van alles. Later zijn ze ook gescheiden.  Het vroegere gemis aan liefde kwam bij mij sterk naar boven toen ik zelf kinderen kreeg.  
Op dit moment vecht ik voor mijn schulden die ik, mede door alles, heb overgehouden. Het is zwaar maar ik hoop ooit mijn rust en geluk weer te vinden samen met mijn dochters.
Wat ik allemaal precies heb meegemaakt is teveel om op te schrijven. Dit wil ik wel samen met je delen maar dan kun je het beste, via de site, contact met mij zoeken. Door alles wat ik heb mee gemaakt en doorstaan heb maar ook overwonnen heb, kun je mij inderdaad wel een ervaringsdeskundige noemen. Ik wil anderen dan ook graag met hulp en advies terzijde staan. Ik heb dit zelf vroeger enorm gemist. Goede hulp, advies en ondersteuning voor de slachtoffers van Borderliners kan veel verdere ellende en verdriet helpen voorkomen.  

Mama,

Ervaringsdeskundige.



 

        Mail ons:  

     info@borderline-slachtoffer.nl

 voor eventuele hulp, een skype consult, telefonisch advies of coaching. Onze lage tarieven worden vooraf met u besproken.

         .