Hulpgroep BORDERLINE Slachtoffers

 

GASTENBOEK EN VERHALEN...

Wij bieden op deze website een Gastenboek aan dat openstaat voor iedereen die in zijn/haar leven te maken heeft met een Borderline patiënt of aanverwante persoonlijkheidsstoornis en in het gastenboek hier graag iets over kwijt wil.

DIT GASTENBOEK IS NIET BEDOELD VOOR MENSEN MET EEN STOORNIS. 

Je hart luchten betekent echter niet schelden, slecht woordgebruik, dreigen of ander ongepast woordgebruik (veelal tegen de Borderline patiënt in een relatie). Probeer het netjes, kort, rustig en verstandig te houden in het Gastenboek. Ongepast woordgebruik wordt door ons verwijderd. 

Verder houden we ons vast aan de stelregel dat elk slachtoffer meteen bij de groep hoort na het moment van inschrijving als lid van onze vereniging en wij proberen veiligheid en rust te bieden om zo veel mogelijk slachtoffers het vertrouwen te geven om lid te worden en eventueel aanwezig te zijn op ledenavonden en bijeenkomsten zodat we elkaar kunnen helpen en ondersteunen.

Veelal zullen slachtoffers  partners zijn binnen een (gewezen) relatie. Maar ook kinderen, familieleden, vrienden en kennissen van Borderline patiënten kunnen slachtoffer zijn en ook hen verwelkomen we van harte en we hopen onze bijdrage te kunnen leveren door onze kennis over de verschillende belevingswerelden van de Borderline patiënt en de "gewone mens" met u te delen.

Wij hopen u te mogen begroeten in ons gastenboek! 


.

 

Gastenboek

42 berichten op 9 pagina's
Anoniem
15-08-23 17:42:15
Geweldige website die ook aandacht geeft aan het “slachtoffer”. Ook ik had een prachtige blondine aan de haak geslagen met een humor van heb ik jouw daar. Veel liefde, medeleven etc. Dit is altijd zo gebleven, maar…

De eerste weken was er geen vuiltje aan de lucht totdat de eerste verschijnselen openbaar werden. Om totaal nutteloze zaken sloeg de vlam in de pan. Dat achteraf bezien nog het minst vervelende is gebleken. Werken deed ze niet vanwege de aandoening (wat ze inmiddels verteld had) en relaties met zowel vrienden als partners waren vaak vol met conflicten. Het gros was ik niet bij aanwezig geweest dus kon er weinig van zeggen, maar inmiddels ben ik toch gaan twijfelen over “haar verhaal”. De symptomen die bij borderline aangekaart worden zijn een blauwdruk van mijn voormalige partner.

Enorme ziekelijke jaloezie en veelal onnodig aangezien er totaal geen (wederzijdse) interesse was. Soms waren het vriendinnen die ik nog voor haar heb leren kennen. De ironie was dat mijn vriendin zelf een stortvloed aan single mannen kende en logischerwijs hier regelmatig mee afsprak. Ik probeerde haar uit te leggen dat dit normaal is en dat ik ook gewoon vriendinnen had. Kwam simpelweg gewoon niet bij haar binnen. Mensen die haar niks aangedaan hadden of soms zelfs nooit ontmoet hadden werden voor de vreselijkste termen uitgemaakt. Dit werd een groot probleem voor mij.

Zwart-Wit denken. Ofwel ik was de minister president of ik was een lanterfanter. Geen middenweg. De voorbeelden hiervan zijn teveel om hier te benoemen.

Claim gedrag. Volgen op whatsapp wanneer ik “online” was. Te pas en te onpas bellen, ook op mijn werk. Plotseling in mijn woonkamer staan omdat ze 3x in 10 minuten gebeld had en ik niet had opgenomen. Teveel ook om op te noemen.
Joost T
03-07-22 20:49:44
Het is nu bijna 4 maanden uit met mijn ex. Voor mij was ze de vrouw van mijn dromen en ik dacht aan oud worden met haar. Ik zag haar al staan in een witte jurk en we zouden de mooiste relatie ooit hebben. Ik heb het zelf in paniek uitgemaakt nadat ze het 2 dagen daarvoor voor de 6de keer uit had gemaakt. Na nog een ruzie raakte ik in paniek en heb ik gezegd dat het echt klaar moest zijn.

Ik hou gek genoeg nog steeds van haar ook al heeft ze mij emotioneel compleet gesloopt. Ze heeft ironisch genoeg er wel voor gezorgd dat ik nu aan mijzelf aan het werken ben en dat ik eindelijk los kom van mijn negatieve zelfbeeld en kan werken aan mijn hechtingsproblematiek. Ik kan door deze ervaring dus opzoek naar echt een mooie relatie. Ik wens haar alle geluk toe (ze heeft ondertussen al weer een nieuwe vlam waarmee ze aan het daten is). Kennelijk is hij wel emotioneel volwassen en kan hij wel op een dieper niveau met haar connecties maken.

Ik ben benieuwd hoe lang die relatie gaat duren, ik hoop dat ze echt gelukkig kan worden met deze kerel. Dat hoop ik ook voor hem. Ik gun het hem niet om hetzelfde door te moeten maken als ik en ik gun het haar heel erg om eindelijk rust te vinden en eindelijk de persoon te zijn die ze diep van binnen is.

Bedankt voor deze site. Ik had hem liever een jaar geleden ontdekt zodat ik tijdens mijn relatie met ervaringsdeskundigen kon praten. Nu is het vooral fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
Erik M
16-09-21 19:53:17
Mijn dochter van 29 (alleenstaand met 1 kind, mijn kleinzoon ) heeft Borderline. En dag geeft de nodige spanningen in onze relatie. Er gaan weken, soms zelfs maanden overheen waarin er geen contact is. En de sporadische contacten die er wel zijn, gaan eigenlijk alleen maar over geld. En als ik dan nee zeg, wordt ze kwaad, driftig, en "gooit de hoorn op de haak" Maar eerst krijg ik nog allerlei ziektes naar m'n hoofd geslingerd.

Nu zitten we in een periode dat er geen contact meer WAS. Was, omdat ik het gevoel had dat ik alleen maar goed was voor de centen en ik kreeg zelfs mijn (bijna ) 3 jaar oude kleinzoon nauwelijks meer te zien. omdat praten niet lukt, brief geschreven, waarin ik voorstelde om nu eens ECHT met elkaar TE PRATEN ! dat kon, maar alleen als zij tijd zou hebben, kleinzoon weer naar school ging ( was in de vakantietijd) en als haar begeleidster mee mocht komen. dat vond ( en vindt ik nog steeds ) prima, en ik stelde voor om te vragen of haar moeder ( mijn ex ) dan even op kleinzoon zou willen passen. Haar antwoord, mijn moeder is oma, en géén oppas ! gisteren een brief van haar gekregen.... nog wel met veel verwijten en dat ik "fout bezig ben " ( is ook een Borderline symptoom )

En zo zou ik nog meterslange tekst kunnen schrijven, maar het meest belangrijke is dat ze me vandaag belde met de vraag of ik de brief had gevonden.

En toen hebben we zeker 3 kwartier met elkaar gepraat, echt gepraat, bij allebei de tranen in overvloed over de wangen...

En het allerbelangrijkste is, dat we gaan proberen om de band weer op te gaan bouwen, dat mijn ( huidige ) vrouw en ik de mogelijkheid krijgen om ONZE kleinzoon te leren kennen, en ik mijn dochter weer TERUG KRIJG !

het zal tijd kosten, het zal moeite kosten en er zal ongetwijfeld best nog wel eens een conflictje zijn, maar wat er ook is, de intentie om de relatie weer op te bouwen, want hoe je het ook draait of keert, we houden van onze dochter en kleinzoon en dat zal ook altijd zo blijven !

En, ik weet nu, Borderline is heftig....
W W
10-09-21 00:56:16
Hallo,

Ik kreeg een relatie met een 'leuke' verpleegster.ik was 67 zij 58.Na twee maand kreeg ik de diagnose tongkanker.Ze heeft me alle chemo's gegeven en ik kreeg 35 bestralingen. Ze deed echt alles voor mij.Ze wou een fotosessie,reserveerde een valentijn uitje,ging met mij op zomervakantie.Twee maanden na de vakantie maakte ze ijskoud een eind aan onze relatie.Ik was/ben er na 10 maanden nog steeds kapot van.Ze kwam nog een paar keer bij mij en zei wenend dat er iets grondig mis is met haar en dat het heel diep zit. Ik hoorde van haar kinderen dat ze al van de ene psych naar de andere heeft gelopen maar ze wil nu geen hulp.Ondertussen heeft ze al een nieuwe 5e relatie.Ik ben kapot en gebroken. Ik sta met haar op en ga met haar slapen.Haar reactie? Dat slijt wel.... Is elke borderliner een ijskonijn? Voorlopig is mijn ziekte onder controle maar ik ben de liefde van mijn leven kwijt. Ze heeft me uit een diepe afgrond gehaald, me een jaar supergelukkig gemaakt en dan weer in de afgrond gegooid.Ik wens het niemand toe.


W
Leo Vandecrean
14-06-21 17:39:13
Ik heb het 2 jaar kunnen uithouden bij mijn ex vriendin, ik ben door een hel gegaan maar echt door een hel, mijn leven is totaal verwoest op mentaal en psychisch vlak het is onvoorstelbaar wat ik heb doorstaan, hoe 8k dat ooit heb kunnen toelaten dat ze me zover gebracht heeft kan ik nog steeds niet begrijpen, ze is 50 jaar en al aan haar 6e relatie toe ik heb alles voor de rechtbank laten komen omdat ze me zo zwaar heeft toegetakeld met verbaal en psychisch geweld, maar zonder resultaat ze is niet verantwoordelijk voor haar daden waar zijn we toch mee bezig dat zo iemand ongestraft verder kan leven en andere levens verwoesten, 4 dagen nadat ze bij me weg was had ze al een nieuwe vriend, ik verwittigd hem via zijn fb pagina voor haar daden , wat was het resultaat ze stapt naar de politie diend klacht in voor stalking en belaging en ik werd gestraft zij gaat vrijuit en kan verder doen, je zou voor minder een drama veroorzaken maar niemand hoort mijn stem tot het te laat is voor wat ze bij mij heeft aangericht ik heb gesmeekt bij de politie om haar te laten opnemen omdat ze een gevaar vormd voor de maatschappij en tot wat ze in staat is maar er wordt geen gehoor gegeven, ik ben nu een jaar verder en nog zit ik steeds gevangen in mijn verleden, niets helpt er mij om er overheen te komen en de oneerlijkheid binnen het gerechtssysteem, ik durf eerlijk zeggen dat ik een euthanasie aanvraag heb ingediend voor ondraaglijk psychisch lijden, ik doe het om mezelf te beschermen voor ik haar onderhanden neem en in de gevangenis terecht kom ,zover heeft ze me gedreven dat kan je u niet voor stellen hoe diep me dit heeft geraakt de wraak tegen haar kan niemand stoppen omdat ze ongestraft kan verder doen.
Tonen: 5  10   20


Mijn moeder was een Borderline patiënt...

Ik ben een moeder van 35 jaar en leef nog elke dag met de gevolgen van de ziekte van mijn moeder. Het heeft mijn leven volledig bepaald en loopt als een rode draad door mijn bestaan. Dit omdat, zoals iedereen wel weet die met Borderline te maken heeft of heeft gehad, deze mensen stelselmatig liegen, bedriegen en anderen zwart maken om zelf daar weer aandacht uit te krijgen. Mijn moeder heeft mij regelmatig slecht gepraat om zo bijvoorbeeld van de buren medelijden te krijgen. Ze gebruikte mij, als kind, om haar eigen “gapend gat in haar gevoelsleven” te vullen.

Haar Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben.  Niet dat ik slecht ben of zo, hihihi.  Integendeel, liegen en bedriegen staan bij mij erg hoog in het vaandel. Zodra ik merk dat mensen niet eerlijk zijn dan begin ik direct te steigeren. Maar een normaal leven, als kind, was er niet bij en ik voelde mij slecht, schuldig en  minderwaardig.

Door haar (soms bizarre) acties keken mensen vaak met een scheef oog naar mij. Dit ook omdat anderen aan de buitenkant niet kunnen zien wanneer iemand de Borderline stoornis heeft en men deze mensen ook gewoon op hun woord gelooft.
Een eigen persoonlijkheid heb ik, als kind, nooit kunnen ontwikkelen en  had ik niet. Ik liep als meisje van 10 jaar altijd gebogen naar de grond te kijken en maakte mij zo klein mogelijk.

Ik schaamde mij voor mijn moeder en wist niet of mensen mij nog wel mochten want ik was toch “dat verschrikkelijke kind”.

Doordat mijn moeder Borderliner was, heb ik nooit een basis opvoeding gehad. Dit speelt je hele verdere leven een rol en draag je feitelijk dagelijks mee.   
In mijn pubertijd werd ik hierdoor opstandig wat er weer toe leidde dat mijn moeder nog ergere dingen over mij begon te verzinnen om mij naar beneden te halen zodat mensen mij als een verschrikkelijk kind gingen zien. Dit maakt dat ik mij erg minderwaardig voelde en tot nu toe snel in de verdediging schiet.  Mijn hele leven, als kind, draaide altijd om mijn moeder, haar stemming en haar zin. Een bestaan als kind had ik zelf niet…..

Ik heb sinds 7 jaar geen contact meer met mijn moeder en is er eindelijk rust in mijn leven gekomen. Nu ik ouder word en veel streken van haar heb overleefd, snap ik niet waarom ik niet eerder het contact met haar heb verbroken,
Ja, het blijft je moeder maar ik kan mij niet bedenken in welk opzicht. Ik kom dus uit een gezin waar geen liefde werd gegeven, er nooit een knuffel voor mij geweest is of iemand die tegen mij zei “ik hou van jou”. Mijn vader was er ook niet om de situatie op te vangen. Waarschijnlijk werd hij zelf ook “gek” van alles. Later zijn ze ook gescheiden.  Het vroegere gemis aan liefde kwam bij mij sterk naar boven toen ik zelf kinderen kreeg.  
Op dit moment vecht ik voor mijn schulden die ik, mede door alles, heb overgehouden. Het is zwaar maar ik hoop ooit mijn rust en geluk weer te vinden samen met mijn dochters.
Wat ik allemaal precies heb meegemaakt is teveel om op te schrijven. Dit wil ik wel samen met je delen maar dan kun je het beste, via de site, contact met mij zoeken. Door alles wat ik heb mee gemaakt en doorstaan heb maar ook overwonnen heb, kun je mij inderdaad wel een ervaringsdeskundige noemen. Ik wil anderen dan ook graag met hulp en advies terzijde staan. Ik heb dit zelf vroeger enorm gemist. Goede hulp, advies en ondersteuning voor de slachtoffers van Borderliners kan veel verdere ellende en verdriet helpen voorkomen.  

Mama,

Ervaringsdeskundige.



 

        Mail ons:  

     info@borderline-slachtoffer.nl

 voor eventuele hulp, een skype consult, telefonisch advies of coaching. Onze lage tarieven worden vooraf met u besproken.

         .